مزوتراپی: از یادداشت های تاریخی تا شواهد علمی و چشم اندازهای آینده

 

صفحه اصلی / مقالات/ مزوتراپی یا درمان داخل پوستی

 

 

خلاصه :

درمان داخل پوستی که به مزوتراپی معروف است .

تکنیکی است که برای تزریق دارو به لایه سطحی پوست استفاده می شود .

به ویژه، شامل استفاده از یک سوزن کوتاه برای رسوب دارو در درم است .

ریز رسوب داخل جلدی سینتیک دارو را تعدیل می کند .

سرعت جذب را کاهش می دهد و مکانیسم اثر موضعی را طولانی می کند .

این با موفقیت در درمان برخی از اشکال سندرم های درد موضعی و سایر شرایط بالینی موضعی استفاده می شود .

زمانی که یک اثر داروی سیستمیک مفید است .

زمانی که سایر درمان‌ها شکست خورده‌اند (یا نمی‌توان از آنها استفاده کرد).

و زمانی که می‌تواند با سایر درمان‌های دارویی یا غیردارویی هم افزایی کند، می‌توان پیشنهاد داد.

علیرغم فقدان کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده در برخی زمینه‌های کاربردی .

یک اجماع کلی نیز در مکانیسم اثر غیردارویی، روش‌های اجرای تکنیک، حاصل شده است .

منطق علمی به کار بردن آن در برخی نشانه ها و سودمندی رضایت آگاهانه .

انجمن مزوتراپی ایتالیا این مقاله را برای اعمال درمان داخل پوستی بر اساس شواهد علمی و نه دیگر بر اساس سوگیری شخصی پیشنهاد می‌کند.

یادداشت های تاریخی

 

قدمت تزریق به پوست برای مقاصد درمانی به طب سنتی چین و هند برمی گردد.

اخیراً جدول ۱ کارل بانشیت در سال ۱۸۴۷ متقاعد شد که یک دارو حتی اگر به صورت سطحی تزریق شود

و تزریق پوستی در عمق دو میلی متری را تجربه کند می تواند عمل کند.

در سال ۱۸۵۳، الکساندر وود (پزشک اسکاتلندی) اولین دوز مورفین پوستی را برای القای تسکین در بسیاری از شرایط دردناک تزریق کرد.

در سال ۱۸۶۰، Bartolomeo Guala  شروع به تمرین سیستماتیک درمان زیرپوستی در بیمارستان کرد

و در سال ۱۸۶۷، Gaetano Primavera  در ناپل اولین آزمایش را برای ارزیابی میزان جذب دارو در ادرار پس از تجویز زیرپوستی انجام داد.

در همان سال، انجمن پزشکی لندن، با استناد به تزریقات زیرپوستی،

نوشت: «سرعت، شدت و ایمنی عمل، تولید یک اثر معین با دوز کمتر از سایر تجویزها،

قطعیت اثرات، سهولت کاربرد، عدم وجود برخی اقدامات ناخوشایند سایر داروها.

در سال ۱۸۷۰، در طول جنگ فرانسه و پروس، پزشکان برای تسکین درد آرتروز، آب مقطر را به درم تزریق کردند.

در سال ۱۸۸۵، ویلیام هالستد گزارش داد که تلقیح داخل پوستی آب استریل باعث ایجاد بی حسی موضعی می شود.

در سال ۱۸۹۴، پیترو اورلاندینی، پزشک ونیزی، سوراخ‌های پوستی را برای درمان برخی از اشکال درد موضعی پیشنهاد کرد

و در سال ۱۹۴۱، جورج دی گامون و آیزاک استار اثر ضددردی تلقیح آب استریل به پوست را در اطراف یا در مجاورت آن منتشر کردند.

از درد در سال ۱۹۵۸، میشل پیستور اصطلاح مزوتراپی را برای نشان دادن تلقیح داروها در ضخامت پوست پیشنهاد کرد.

در سال ۲۰۰۴، سرجیو ماگیوری، آزمایشات بالینی و پیش بالینی را تجزیه و تحلیل کرد.

1- محققین اصلی مزوتراپی

 

تا به امروز، LIT یکی از شناخته شده ترین و پرکاربردترین تکنیک های میکرو تهاجمی در بسیاری از نقاط جهان برای درمان شرایط بالینی مختلف محلی است.

در چند سال گذشته، ما متوجه شده ایم که اغلب بیماران این سوال را می پرسند: مزوتراپی چگونه کار می کند؟

برای پاسخ به این سوال، ما یک مقاله موضعی توسط انجمن مزوتراپی ایتالیا پیشنهاد می کنیم.

2-دلیل استفاده از مزوتراپی

 

در حال حاضر، درمان موضعی داخل جلدی( مزوتراپیLIT  ) بر این فرضیه استوار است .

که داروی تجویز شده در لایه سطحی پوست امکان اثر دارویی طولانی‌تر در ناحیه تلقیح و فراتر از آن را فراهم می‌کند .

مطالعات پیش بالینی نشان داده است که تلقیح داخل جلدی ضد التهاب [ ۱ ] .

بی حس کننده [ ۲ ] و آنتی بیوتیک [ ۳ ] امکان کاهش دوز را فراهم می کند .

و نگهداری طولانی مدت را در بافت های زیرین محل تلقیح (پوست، ماهیچه و مفصل) فراهم می کندد .

در مقایسه با تزریق عضلانی علاوه بر این، پس از تزریق داخل جلدی آنتی ژن .

پاسخ آنتی بادی بیشتری نسبت به تزریق عضلانی به دست می آید .

[ ۴ ] نشان می دهد که دوز کمتر تلقیح شده به درم می تواند تأثیر بیشتری نسبت به تلقیح عمیق داشته باشد.

این تکنیک سینتیک طبیعی جذب داروی تزریقی را اصلاح می کند. به ویژه، جذب سیستمیک را کند می کند .

و امکان توزیع در بافت های زیرین محل تلقیح را فراهم می کند .

مزوتراپی یا درمان داخل پوستی

 

انتشار آهسته موضعی و ماندگاری طولانی تر دارو در بافت های زیرین (تا مفصل زیرین) .

امکان استفاده از دوز پایین تر دارو و دفعات تجویز کمتر را در مقایسه با مسیر سیستمیک فراهم می کند [ ۵ ] .

اثر صرفه جویی در مصرف دارو در مقایسه با مسیر سیستمیک .

امکان درمان بیمارانی که قبلاً داروهای مسکن دیگر مصرف می کردند [ ۶ ] .

و هم افزایی بالقوه با سایر تکنیک های دارویی و غیر دارویی [ ۷ ] .

باعث گسترش سریع این تکنیک در بسیاری از کشورهای جهان شده است .

ما اشاره کرده‌ایم که در مطالعات پیش بالینی .

یک داروی تلقیح شده داخل جلدی می‌تواند در بافت‌های زیرین پخش شود .

و غلظت بافت را برای مدت طولانی‌تری نسبت به داروی داخل عضلانی حفظ کند [ ۱ ] .

این مشاهدات برخی از محققین را بر آن داشته تا اثر درمان داخل جلدی را در بیماران مبتلا به سندرم درد موضعی مطالعه کنند [ ۳ ].

3- تکنیک

 

تکنیک مزوتراپی (LIT) شامل تلقیح یک دارو با سوزن ۴ میلی متری (۲۷ گوس) یا ۱۳ میلی متری (۳۰ تا ۳۲ گوس) است

که به طور مناسب برای انجام رسوب میکرودرمال تمایل دارد.

بر اساس برخی از مطالعات .

عمق تزریق داخل جلدی می تواند ۱ تا ۱٫۵ میلی متر [ ۸ ، ۹ ] با تغییرات فردی باشد .

مهمترین تغییر در عمق درما به نواحی بدن و سن بستگی دارد [ ۱۰ ] .

ضخامت پوست با افزایش سن تا ۲۰ سالگی به صورت خطی افزایش می یابد .

متعاقباً با افزایش سن به صورت خطی کاهش می یابد [ ۱۱ ].

علاوه بر این، نشان داده شده است که زنان ضخامت پوستی کمتری دارند [ ۹ ، ۱۱ ].

برخی از نویسندگان تفاوت های قابل توجهی را تنها در برخی از زمینه های مربوط به جنسیت، BMI  .

سن گزارش کردند [ ۹].

مزوتراپی یا درمان داخل پوستی

 

بر اساس این تغییرات فردی .

استاندارد کردن تلقیح داخل جلدی ممکن است دشوار باشد .

به همین دلیل، بسته به بیمار و بدنی که باید تحت درمان قرار گیرد، یک شیب سوزن شخصی را پیشنهاد می کنیم .

هیچ مطالعه تصادفی شده ای برای مقایسه اثر تلقیح در لایه های مختلف درم (درم سطحی یا درم عمیق) وجود ندارد .

بنابراین پیشنهاد می کنیم سوزن را سی درجه کج کنید تا در درم بدون تأثیر بر لایه زیر جلدی تلقیح شود (شکل ۱ و ۲ ) .

شیب سوزن نیز به ناحیه ای که باید درمان شود و ضخامت درم بستگی دارد (شکل ۳ ) .

این تکنیک نیاز به دانش پزشکی و دارویی دارد و باید با رعایت قوانین ضد عفونی (ضدعفونی کننده های مناسب مورد نیاز)،

با دستگاه های یکبار مصرف استریل و در محیط مناسب (جدول ۲ ) اعمال شود.

جدول  1

 

ده مرحله برای یک مزوتراپی صحیح

1-       دستکش یکبار مصرف بپوشید . 2-       سوزن ها و سرنگ های یکبار مصرف، مواد ضدعفونی کننده و پشم پنبه را آماده کنید . 3-       ضدعفونی دقیق سطح پوست مورد درمان . 4-         به بیمار هشدار دهید که سطح خاصی تحت درمان قرار خواهد گرفت و وضعیت (ترجیحا) دراز کشیدن را بگیرید . 5-       داروهای مورد تزریق را آماده کنید (از قرار دادن آنها در معرض گرما و نور خودداری کنید) . 6-        پوست مورد درمان را با دقت تمیز کنید . 7-        تزریق درمان در نقاط انتخاب شده در طول معاینه پزشکی . 8-      چند دقیقه صبر کنید تا بیمار دوباره بایستد . 9-      زباله های پزشکی را در ظروف مناسب دفع کنید . 10-   پرونده پزشکی را با درمان انجام شده تکمیل کنید .

 مکانیسم اثر ضد درد

 

درمان داخل جلدی برای بسیاری از بیماران با انواع مختلف درد موضعی (نخاعی، مفصلی، عضلانی، تاندون و غیره) انجام شده است .

با این وجود، مطالعات موجود به دلیل روش‌های مختلف تحقیق اجازه استانداردسازی این تکنیک را نمی‌دهد .

مزایای بالینی قابل توجهی مانند کنترل درد، بهبود کیفیت زندگی .

کاهش دوز سیستمیک و رضایت بیمار گزارش شده است .

با توجه به اینکه مزوتراپی مبتنی بر تلقیح داروها از طریق میکرواینجکشن های متعدد است.

ممکن است اثربخشی ثبت شده در مشاهدات تجربی نه تنها به دلیل اثر موضعی دارو .

بلکه به اثر سوزن یا ترکیبی از داروها باشد. هر دو .

کوستانتینو و همکاران در یک مطالعه تصادفی اثرات LIT را در مقایسه با یک درمان سیستمیک (خوراکی و عضلانی) در بیماران مبتلا به کمردرد حاد ارزیابی کرد .

مزوتراپی یا درمان داخل پوستی

 

این مطالعه اثر ضد درد مشابهی را در دو گروه نشان داد .

با دوز کمتری از داروهای مصرفی در گروه تحت درمان با درمان داخل جلدی .

در کارآزمایی تصادفی‌سازی‌شده دیگری، سعد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن تحت درمان با LIT در مقایسه با درمان با داروهای ضد التهابی خوراکی،

پیامد بهتری را از نظر اثربخشی و کیفیت زندگی گزارش کرد Chen و Sagging  بهبود قابل توجهی در عملکرد فیزیکی،

مصرف کمتر مسکن ها و عوارض جانبی کمتر در مقایسه با درمان خوراکی پیدا کردند .

کوچاک یک کارآزمایی تصادفی را برای ارزیابی اثرات درمان LIT در مقایسه با تجویز داخل وریدی داروهای ضد التهابی انجام داد.

او دریافت که بیمارانی که در اتاق اورژانس برای درد اسکلتی عضلانی تحت درمان قرار می‌گیرند .

پس از یک درمان مزوتراپی، کنترل بهتر درد را گزارش کردند .

یانگ اثر ضد درد بهتری را پس از یک تزریق داخل جلدی در مقایسه با تجویز خوراکی NSAID در بیماران مبتلا به درد موضعی گزارش کرد.

این نتایج نشان می دهد که درمان داخل جلدی مبتنی بر دارو مزایای قابل توجهی را در بسیاری از سندرم های درد موضعی با داروی کمتر و خطر کمتر عوارض جانبی ایجاد می کند.

مزوتراپی یا درمان داخل پوستی

 

با این حال، اثربخشی متفاوتی در پاسخ به داروهای ضددرد مختلف گزارش شده است .

احتمالاً به دلیل قدرت دارویی متفاوت و/یا ظرفیت متفاوت ماندن طولانی‌تر در بافت‌های زیرین .

علاوه بر اثر فارماکولوژیک موضعی، ما باید محرک ناشی از میکروپانکچر را در نظر بگیریم .

با مقایسه دو گروه از بیماران تحت درمان با مزوتراپی بی‌حسی یا سوزن‌پنکسیون به تنهایی (مزوتراپی خشک).

مشخص شد که هر دو درمان باعث کنترل درد می‌شوند، حتی اگر مزوتراپی بی‌حسی در نقاط ماشه مؤثرتر بود .

این داده ها یک اثر هم افزایی بین عمل دارویی موضعی

یک اثر ضد درد رفلکس تحریک شده توسط سوزن را نشان می دهد.

همچنین تاکید می کنیم که بی دردی موضعی تا حدی به دلیل اثر مایع تلقیح شده است .

که باعث اتساع درم و تغییرات شیمیایی موضعی می شود .

مزوتراپی یا درمان داخل پوستی

 

سه مطالعه گزارش کرده اند که مزوتراپی مبتنی بر شور می تواند درد را کاهش دهد .

اگر چه به میزان کمتر و برای زمان کمتر، از مزوتراپی مبتنی بر مواد مخدر لازم به ذکر است .

که محلول فیزیولوژیکی که به صورت سطحی به پوست تزریق می شود .

نسبت به آب استریل برای تزریق (SWI) اثر کمتری دارد.

در مطالعات تصادفی، مشخص شد که SWI برای مدیریت کمردرد در زنان در حین زایمان مؤثرتر از راه حل فیزیولوژیکی است .

این اثربخشی بیشتر نیز در یک مطالعه تصادفی شده با مقایسه مزوتراپی مبتنی بر SWI و مزوتراپی خشک نشان داده شده است.

بزرگترین اثر ضد درد SWI را می توان با تحریک اسمزی

افزایش فشار بافت با فعال شدن فیبرهای عصبی آوران )الیاف A-delta و ( C و کنترل گیت توضیح داد .

به طور کلی، رایج ترین داروهای برای کاهش درد موضعی در مطالعات منتشر شده استفاده بی حس کننده .

شل کننده های عضلانی، مسکن ها و ضد التهاب، به تنهایی و یا در ترکیب .

اما مکانیسم مرکزی خود را از اقدام کند اثر ضد درد را توضیح نمی دهد به دست آمده با تلقیح موضعی احتمالاً .

مزوتراپی یا درمان داخل پوستی

 

داروها در تعامل با سیستم اندورفین و سیستم ایمنی محیطی مؤثر بوده اند :

بسیاری از سندرم های درد موضعی مبتنی بر نوعی التهاب است که باعث افزایش تنظیم گیرنده های اندورفین می شود.

و این سیستم ها می توانند هدف محیطی بسیاری از داروهای ضد درد باشند.

ما همچنین اشاره می کنیم که محل تلقیح می تواند نقش ضد درد داشته باشد،

همانطور که توسط برخی از نویسندگان نشان داده شده است .

که اثرات تلقیح بر نقاط ماشه ای را در بیماران مبتلا به درد مزمن ستون فقرات گزارش کرده اند .

به هر حال، اثر دارویی موضعی، تزریق‌های میکرونی ناشی از سوزن .

تحریک مکانیکی-شیمیایی ناشی از حجم مایع تزریق شده .

و تحریک نقاط ماشه‌ای سطحی، برخی از اثرات ماندگار در طول زمان را که با درمان داخل پوستی به دست می‌آیند توضیح نمی‌دهند.

مزوتراپی یا درمان داخل پوستی

 

اما کشف اخیر عبدو ، که سلول های گلیال را که در یک شبکه مش در ضخامت درم سازماندهی شده اند .

و توانایی آنها در کنترل درد از طریق ارتباط مستقیم با نورون های حسی را شناسایی کرد .

می تواند توضیح دهد .

که چرا تکنیک مزوتراپی این همه نتایج دلگرم کننده را به همراه دارد .

ما می‌توانیم فرض کنیم که اولین اثر ضددردی سریع .

که اغلب حتی پس از یک کاربرد درمانی داخل پوستی مشاهده می‌شود .

و اثرات میان‌مدت و بلندمدت ناشی از LIT، نتیجه تزریق‌های ریز .

محرک مکانیکی-شیمیایی ناشی از مایع تزریقی و اثر فارماکولوژیک موضعی .

بلکه نتیجه یک سری از فعل و انفعالات پیچیده بین تکنیک داخل جلدی و سیستم های کنترل درد پوستی است .

درم و به ویژه سلول های گلیال می توانند هدف بالقوه جدید داروهای تزریقی از طریق درمان مزوتراپی باشند .

شکل 4

 

مکانیسم عمل احتمالی دارو (مایع) تزریق شده می تواند درم را تحریک کرده .

و  باعث ایجاد یک سری واکنش های موضعی و سیستمیک شود .

که در کنترل درد شرکت می کنند.

درم می تواند از طریق مدولاسیون مزودرمی سیستم سلول گلیال داخل جلدی به اثر ضد درد کمک کند.

مطالعات بیشتری برای بررسی نقش این تکنیک در اشکال مختلف درد موضعی مورد نیاز است:

حاد یا مزمن، التهابی یا مکانیکی، درد یا نوروپاتیک، و با یا بدون ژنز دژنراتیو.

/با توجه به پیچیدگی مکانیسم‌هایی که درد را تنظیم می‌کنند .

و تنوع فردی پاسخ به درمان‌های ضد درد، ما قویاً توصیه می‌کنیم .

که LIT باید بر اساس شرایط بیمار اعمال شود.

برای مقاصد ضد درد استفاده می شود، سه مزیت بالقوه را به همراه دارد:

به ویژه زمانی که دوز احتمالی کمتری از دارو برای بیمار نشان داده می شود

(سالمندان، بسیاری از بیماری های همراه، خطر بالای تداخلات دارویی، و غیره) اثر مفیدی در حفظ دارو ایجاد می کند.

مزوتراپی یا درمان داخل پوستی

 

زمانی مفید است که سایر درمان ها شکست خورده باشند یا قابل استفاده نباشند .

با سایر درمان های دارویی یا غیردارویی هم افزایی می کند .

مشخص است که شدت درد ناشی از سوزن و دقت تزریق سوزن به نقطه ماشه ای با اثر ضد درد مرتبط است،

اما ما به شدت از تصمیم گیری برای تکرار درمان در صورت انجام این کار منع می کنیم.

در سه جلسه اول پاسخ ندهید.

در بسیاری از مطالعات، اکثر بیماران بسته به پروتکل مطالعه، با تعدادی جلسه از یک تا هشت جلسه درمان شدند.

در عمل واقعی، ما استفاده از یک الگوریتم استاندارد بر اساس پاسخ بیمار را پیشنهاد می‌کنیم،

حتی به این دلیل که در مدیریت درد، درمان باید همیشه متناسب با پاسخ هر بیمار باشد.

 5- ترکیب با سایر روش های درمانی

 

درمان داخل جلدی همچنین می‌تواند با سایر استراتژی‌های درمانی، به عنوان مثال،

برای کاهش دوز مواد افیونی سیستمیک یا بهبود اثرات توانبخشی،

در ترکیب با اولتراسوند یا الکتروتراپی آنتالژیک ، همکاری کند.

حتی در بیمارانی که تحت برنامه های توانبخشی برای بیماری اسکلتی عضلانی یا پس از ضربه های ورزشی قرار می گیرند،

موفقیت قابل توجهی دارد.

اگرچه لیزر و درمان داخل پوستی فرکانس متفاوتی دارند، ممکن است .

در نظر گرفتن ترکیبی از این دو روش درمانی مفید باشد .

می توان این فرضیه را مطرح کرد که لیزر می تواند مورد استفاده قرار گیرد:

الف – قبل از LIT، برای کاهش ناراحتی ناشی از سوزن ها و هم افزایی با داروهای تزریق شده.

ب – پس از LIT، برای حفظ نتیجه بی دردی به دست آمده. با این وجود، تأکید می کنیم .

که تا به امروز، داده های بالینی کمی برای حمایت از ترکیب لیزر و مزوتراپی در اختیار داریم .

به همین دلیل، ترکیب آنها باید توسط مطالعات بالینی موردی حمایت شود  .

تا منطق بالینی تایید شود و تحمل پذیری و بهترین مسیر مراقبت برای بیماران شناسایی شود .

انتشار آهسته، اثر فارماکولوژیک بافتی،

برهمکنش‌های بین میکروترومای ناشی از سوزن و بافت‌ها نیز ممکن است در سایر اشکال بالینی مفید باشد .

به عنوان مثال، در بیماری وریدی مزمن، تغییرات مورفولوژیکی عملکردی ناشی از تغییر میکروسیرکولاتور،

ادم مزمن و فیبرواسکلروز می‌تواند از درمان موضعی بهره‌مند شود .

مزوتراپی یا درمان داخل پوستی

 

در واقع، بهبود ادم، کنترل درد، ظاهر اولتراسوند و رضایت بیماران در بیماران مبتلا به بیماری وریدی مزمن اندام تحتانی تحت درمان با LIT گزارش شده است .

این نتایج را می توان برای درمان پانیکولیت فیبرواسکلروتیک ادماتیک (EFP) ناشی از اختلال میکروسیرکولاتوری بافت زیر جلدی، هیپوکسی و پدیده های دیستروفی موضعی درم به عنوان منطقی تفسیر کرد.

به همین دلیل، توصیه می کنیم ترکیب درمان سیستمیک و LIT را برای کند کردن روند بیماری مزمن وریدی در نظر بگیرید.

بسیاری از تغییرات پوستی دیگر می توانند از تکنیک داخل پوستی سود ببرند،

مانند آلوپسی و التهاب با درجه پایین مرتبط با پیری پوست ما قویاً پیشنهاد می کنیم که تشخیص بالینی قبل از اعمال LIT ضروری است.

در واقع از تشخیص، انتخاب مسیر درمان نشأت می‌گیرد و در نتیجه می‌توان تصمیم گرفت

که مزوتراپی به تنهایی یا همراه با سایر روش‌های درمانی، انتخاب اول یا دوم است یا خیر. ارزیابی ریسک، رضایت بیمار و مصرف منابع.

6- قابلیت تحمل و ایمنی تکنیک

 

میکرواینجکشن های ناشی از مزوتراپی باعث تشکیل رسوب میکرو دارو می شود که در عرض چند دقیقه ناپدید می شود.

واکنش های موضعی با مدت خفیف و کوتاه ممکن است رخ دهد که تا حدی به میکروترومای ایجاد شده توسط سوزن و بخشی به فعالیت شیمیایی و بیوشیمیایی دارو مرتبط است که ممکن است اریتم گذرا ایجاد کند.

معمولاً بیمار از درد خفیفی به دنبال سوراخ سوزن شکایت می کند

حتی اگر ظرف چند لحظه ناپدید شوند، باید بیمار را برای این واکنش آگاه و آماده کرد.

در ادبیات، عفونت های پوستی عمدتاً پس از درمان برای اهداف زیبایی شناختی گزارش می شوند.

با این حال، عوارض جانبی گزارش شده عمدتاً به دلیل عدم رعایت قوانین بهداشتی و انجام مزوتراپی در یک محیط نامناسب یا توسط پرسنل غیرحرفه ای است.

همچنین مصرف خودسرانه بیمار را توصیه نمی کنیم.

سادگی این روش فقط آشکار است و هم مقامات بهداشتی و هم تولیدکنندگان ترکیبات تزریقی

باید به طور مسئولانه نسبت به مصرف خودسرانه مواد در پوست برای اهداف درمانی یا پیشگیرانه توصیه کنند.

7 – سوالات باز برای تحقیقات بالینی بعدی

 

برخی از سوالات باز هستند و تحقیقات بالینی آینده را راهنمایی خواهند کرد. بسیاری از داروها با مکانیسم اثر مفید بالقوه مورد استفاده قرار گرفته‌اند،

اما هیچ مطالعه مقایسه‌ای برای درک اینکه کدام یک از آنها مؤثرتر است، وجود ندارد.

انتخاب اصولی که باید تزریق شود بستگی به تشخیص بالینی-ابزاری و همچنین نحوه استفاده از تکنیک دارد و پزشکان باید ارزیابی اثرات را در طول زمان مدیریت کنند.

تلقیح گیاهان و مخلوط مواد شناخته شده است، گاهی اوقات بر اساس اعتقاد شخصی در مورد اثربخشی

و گاهی اوقات توسط شرکت های داروسازی پیشنهاد می شود.

با توجه به اینکه حتی با راه حل فیزیولوژیکی یا SWI نتایج درمانی به دست آمده است،

مشکل علمی و اخلاقی در استفاده از موادی به وجود می آید که اثربخشی آنها را در مطالعه مقایسه ای نشان نداده است.

به این دلیل، ما قویاً پیشنهاد می کنیم که دلیل استفاده از هر ترکیب تلقیح شده را به بیمار توضیح دهیم.

درمان بسیاری از بیماری ها، از جمله درد موضعی، شامل درمان چندوجهی است.

بنابراین، درمان داخل جلدی باید تنها یکی از سلاح‌های دارویی موجود در نظر گرفته شود و زمانی که انتظار می‌رود منفعت بالقوه در مسیر مراقبت از بیمار وجود داشته باشد، باید از آن استفاده کرد.

از آنجایی که مسیر داخل پوستی بدون خطر نیست، ما مخلوط‌های دارویی را در همان سرنگ توصیه نمی‌کنیم،

به‌ویژه زمانی که شواهدی از پایداری و تحمل مخلوط‌ها در شرایط in vitro/in vivo وجود ندارد.

مزوتراپی یا درمان داخل پوستی

 

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه هر مخلوطی پایداری و اثربخشی اجزای جداگانه را حفظ کند، وجود ندارد،

به‌ویژه زمانی که داروهای خارج از برچسب بیشتری مخلوط می‌شوند. درمان بسیاری از بیماری ها، از جمله درد موضعی، شامل درمان چندوجهی است.

بنابراین، درمان داخل جلدی باید تنها یکی از سلاح‌های دارویی موجود در نظر گرفته شود

و زمانی که انتظار می‌رود منفعت بالقوه در مسیر مراقبت از بیمار وجود داشته باشد، باید از آن استفاده کرد.

علاوه بر این، در صورت بروز آلرژی، نمی توان تشخیص داد که کدام یک از داروها مسئول واکنش هستند.

اگرچه داده های اندکی برای کاهش خطر تداخلات فیزیکوشیمیایی بین داروها وجود دارد ، برخی از مطالعات تحمل و اثربخشی با ترکیبات دارویی (مسکن ها، بی حس کننده ها، شل کننده های عضلانی و غیره) را گزارش کرده اند.

مطالعات بیشتری برای مقایسه ترکیب با یک دارو مورد نیاز است. بنابراین، ما قویاً پیشنهاد می کنیم که استفاده از داروهای بیشتر در همان سرنگ باید در یک محیط پزشکی محافظت شده رزرو شود و فقط توسط پزشکان واجد شرایط انجام شود.

اگرچه انتشار موضعی از نظر بالینی ثابت شده است، نمی‌توانیم فرض کنیم که برای همه داروها یکسان است، و حتی اگر سوزن وارد شده به صورت سطحی (۲ میلی‌متر) اجازه یک پاسخ ضددردی میان‌مدت را بدهد ، نمی‌توان پاسخ را در هر بیمار پیش‌بینی کرد.

در نهایت، با توجه به پیچیدگی پوست، این وظیفه تحقیقاتی است که به ما کمک کند بفهمیم چه زمانی تزریق در درم سطحی مفیدتر است و چه زمانی در درم عمیق.

8 – جنبه های اخلاقی و حقوقی

 

مزوتراپی یک عمل پزشکی است که فقط توسط پرسنل پزشکی قابل انجام است.

در غیر این صورت، باید (در نظام حقوقی ایتالیا) جرم سوء استفاده از حرفه پزشکی فرض شود که توسط قانون جزا پیش بینی شده و مجازات شده است.

یکی از وظایف اصلی پزشک رضایت آگاهانه است.

رضایت آگاهانه برای ایجاد یک مشارکت پزشکی مناسب برای بیمار بسیار مهم است،

و نباید به عنوان یک عمل بوروکراتیک تفسیر شود، بلکه بخشی جدایی ناپذیر از مسیر مراقبت متمرکز بر احترام به بیمار است .

برخی از موانع (مذهبی یا فرهنگی) ممکن است ظاهر شوند که مانع درک کامل ارزش رضایت آگاهانه شوند.

به عنوان مثال، در برخی فرهنگ ها، مشارکت خانواده ارزش بیشتری نسبت به رضایت فردی دارد.

در هر صورت، پزشک وظیفه دارد ارزش اخلاقی بالایی را که رضایت آگاهانه بیانگر آن است، گسترش دهد.

با توجه به ساختار پیچیده LIT، که در آن پزشک نیز در انتخاب حساس محیط از داروهای مناسب برای تلقیح مناسب دخالت دارد، بسیار مهم به نظر می‌رسد که دستورالعمل‌ها در اسرع وقت صادر شوند، یا در هر صورت، خوب باشد.

اقدامات بالینی و رفاهی باید توسط مجامع علمی پیشنهاد شود.

ما همچنین پایداری اقتصادی تکنیک مزوتراپی در درمان درد را برجسته می‌کنیم.

دستیابی به نتایج مشابه در مورد درد با استفاده از دوزهای کمتر دارو، هزینه کمتری را برای سیستم سلامت به همراه دارد.

بنابراین استفاده از تکنیک مزوتراپی در درد درمانی امکان افزایش تعداد بیماران با حق تسکین درد را فراهم می کند.

مقامات بهداشتی باید این جنبه اخلاقی را در نظر بگیرند.

9- چشم اندازها و تحولات آینده

 

برخی از نویسندگان اخیرا پیشنهاد کرده اند که استفاده معمول از مزوتراپی در بخش اورژانس انجام شود .

ممکن است ارزیابی ارزش درمان داخل جلدی با برنامه ارزیابی فناوری سلامت در محیط‌های مختلف مراقبتی جالب باشد.

مقامات بهداشتی و شرکت های دارویی باید ارزش اجتماعی صرفه جویی دارویی را از طریق مسیر داخل پوستی در نظر بگیرند.

انجمن های علمی باید دستورالعمل هایی را برای مراقبت فردی از بیمار پیشنهاد کنند.

10 – برای سال‌های متمادی، ما بر این باور بوده‌ایم که اثر درمانی به‌دست‌آمده به‌ویژه به عملکرد داروی تزریقی بستگی دارد

 

داروهای ترکیبی بیشتر می‌توانند اثربخشی بیشتری داشته باشند.

با این حال، داده های موجود امروز نشان می دهد که مکانیسم های مختلفی، علاوه بر مکانیسم دارویی محلی، در اثر این تکنیک مشارکت دارند.

بنابراین حتی مواد ظاهراً بی اثر نیز می توانند پاسخ های کوتاه مدت و میان مدت را القا کنند.

ما پیشنهاد می کنیم که انتشار موضعی دارو و اثر بیولوژیکی آن، خواص شیمیایی شیمیایی مایعات تلقیح شده

مانند اسمولاریته و pH، محرک ناشی از سوزن، نقاط تزریق و سطحی بودن درج می تواند

با مکانیسم های پوستی و اثرات مشاهده شده در مطالعات بالینی را القا کند.

احتمالاً درمان داخل جلدی نیز می تواند به یک روش تجربی جدید برای مطالعه تداخلات بین داروها و مکانیسم های مبتنی بر پوست تبدیل شود.

کسانی که این تکنیک را انجام می دهند، با انتخاب صحیح بیماران تحت درمان،

با هدف کاهش درد موضعی و کاهش دوز داروهای سیستمیک، به ارزش درمانی آن پی می برند.

هم پزشکان عمومی و هم متخصصان می توانند از این تکنیک برای تسهیل مسیر درمان بسیاری از بیماران استفاده کنند.

سؤالات علمی که هنوز باز هستند باید هدف تحقیق را نشان دهند، نه بهانه ای برای کنار گذاشتن این فرضیه:

اگر دارویی کار می کند، اما نمی دانیم چرا، نباید آن را رد کنیم.